به بن بست خوردن ایالات متحده امریکا در افغانستان مسئله‌ای است که حتی اعضای حزب جمهوریخواه به عنوان بانیان طرح حملۀ نظامی به کشور نیز نسبت به آن معترف هستند. اقدامات دولت اوباما در مذاکره با طالبان به خوبی نشان میدهد که امریکا و ناتو تا چه اندازه‌ای در افغانستان و شبه قاره هند به بن بست روبرو شده اند. در چنین شرایطی افکار عمومی امریکا باید خود را برای تبعات اشتباهات دیگر دولتمردان شان مبنی بر دادن امتیازات به طالبان آماده کنند.
(ران پل) سناتور جمهوریخواه امریکا از ایالت (کنتاکی) در مقاله هفتگی خود در روزنامه (واشنگتن تایمز) نوشت که در حالی‌که بیش از یک دهه از جنگ امریکا در خاورمیانه میگذرد، اما این کشور مطلقا هیچ عبرتی نگرفته است.
این سناتور جمهوریخواه در ادامه مقاله خود به افتتاح اخیر دفتر طالبان در دوحه پایتخت قطر اشاره کرده و نوشته است که اگرچه هدف از این دفتر کمک به عنوان محل جدیدی برای مذاکرات درباره چگونگی پایان بخشیدن به جنگ افغانستان عنوان شده است، اما بیشتر شبیه دولتی در تبعید به نظر میآید. پل درا ین خصوص به نکته قابل تاملی اشاره میکند:
" بسیاری از ما سال‌ها است که درباره ضرورت خروج از افغانستان استدلال کرده ایم و در تمام آن سال‌ها به ما گفته شد که ما نمی توانیم این کشور را ترک کنیم. اگر در حال حاضر افغانستان را ترک کنیم، طالبان برخواهند گشت. خب حدس بزنید که بعد از 12 سال و صرف تریلیون‌ها دالر و بعد از مرگ بیش از 2 هزار و 200 امریکایی و احتمالا مرگ بیش از 50 هزار غیر نظامی و سرباز افغان، طالبان به هر حال در حال برگشتن است!"
اوباما که نتوانسته است تروریزم در افغانستان را نابود کند، سعی دارد هزینه‌های این جریان را کاهش دهد. در چنین شرایطی مقامات سیاسی و نظامی غربی نیز اساسا در مقام پاسخگویی نسبت به عملکردهای خود بر نمی آیند. در هر صورت غرب به سادگی قصد ندارد از شبه قاره هند خارج شود و صرفا قصد دارد با تغییر ماموریت خود در این منطقه، به حضور طولانی مدت در افغانستان و پاکستان ادامه دهد. در این میان مقامات دولتی و پارلمانی کشور ما نباید در برابر نقشه‌ها و خواسته‌های بیاساس غرب در کشور سکوت کنند و حتی باید در برابر اندک کسانی که موافق حضور بلند مدت غرب در کشور هستند موضع گیری کنند؛ چرا که دولت امریکا پاسخگوی اقدامات یک جانبۀ خود در مورد مسائل مربوط به افغانستان نمی باشد.
افشای موضوع مذاکرات میان ایالات متحده امریکا و طالبان نشان میدهد که به بن بست خوردن امریکا در افغانستان تا چه اندازه جدی است. رهبران طالبان در خصوص ورود به مذاكرات بسیار تردید داشتند و بر این باور بودند كه امریكا به دنبال آن است كه با استفاده از این گفتگوها بین جنبش طالبان تفرقه ایجاد كند اما تنها پس از سه جلسه از آغاز این مذاكرات محرمانه، جزئیات نشست آلمان و قطر، كه در ماه مارچ و آپریل سال جاری میلادی برگزار شده بود، در روزنامه امریكایی واشنگتن پست و مجله آلمانی "اشپیگل " فاش شد و نام "طیب آقا " به عنوان مذاكره كننده طالبان در این مذاكرات معرفی شد. برخی تحلیلگران دیگر نیز معتقدند كه اعلام آمادگی اوباما با هدف جلوگیری از غرق شدن امریكا در باتلاقی مشابه جنگ ویتنام و نجات آبرومندانه از آن صورت گرفته است.
بر این اساس امریكا از پیش هدفی را برای خود در افغانستان تعیین كرده است و مدت‌هاست كه همپیمانان امریكا در جستجوی "هدف نهایی " واشنگتن در افغانستان هستند و به عبارتی میخواهند بدانند كه كاخ سفید در افغانستان به دنبال چه چیز است. جالب توجه اینكه راهبردهای اوباما در خصوص افغانستان حاوی پارادوكسهای كاملاغیر قابل توجیه میباشد. هزینه‌های ایالات متحده امریكا و ناتو در افغانستان به صورت تصاعدی افزایش پیدا میكند. این هزینه‌ها دارای دو بعد روانی و مادی است.
تشدید مخالفت افكار عمومی دنیا با حضور خارجیان در افغانستان به طور كامل محسوس است. در این میان دولتهای غربی حامی حضور نظامی مستقیم در افغانستان بیشتر توسط شهروندان اروپایی و امریكایی به چالش كشیده شده اند. به هر حال به بن بست رسیدن در افغانستان نقطه مشتركی است كه هر دو حزب اصلی امریكا در خصوص آن به توافق رسیده اند، اما كبوترها وبازها جرات اذعان نسبت به آن راندارند. در نهایت اینكه اوباما در آینده‌ای نزدیك ناچار خواهد بود خیلی از مشکلات آن کشور را در افغانستان به گونه‌ای رسمی اعلام نماید، بن بستی كه به هر دو حزب دموكرات و جمهوریخواه ایالات متحده تعلق خواهد داشت.
نویسنده: علیرضا صادقی
سرمقاله شماره 82 روزنامۀ انصار
تاریخ: 1392/4/8
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/242
دلایل قیام امام خمینی/ امام خمینی به مسئله‌ی وابستگی چگونه می‌نگریست؟
